Dlaczego nie wolno zaniedbać zaburzeń rozwojowych?

Podejrzeń występowania zaburzeń rozwojowych, a tym bardziej zdiagnozowanych nieprawidłowości rozwojowych, nie wolno zaniedbywać. Zaburzenia mogą objawiać się na wiele sposobów i pierwsze objawy mogą być trudne do zauważenia. To najczęściej zaburzenia mowy, ale też zaburzenia funkcji słuchowych i kinetyczno-ruchowych, zaburzenia emocjonalne lub opóźnienia w rozwoju umysłowym. Dlaczego nie wolno zaniedbać zaburzeń rozwojowych?

Odpowiednio wcześnie dobrana terapia i jej pozytywny wpływ na rozwój dziecka

Gdy odpowiednio wcześnie wychwycimy zaburzenia rozwojowe u dziecka i postawimy właściwą diagnozę, możemy wybrać terapię, która daje nadzieję na rozwiązanie problemu. Dziecko ma szansę dogonić w rozwoju swoich rówieśników. Zaburzenia rozwojowe, jak wspomniane we wstępie zaburzenia mowy, mogą powodować u dziecka różne problemy, chociażby z komunikacją. Jeśli na przykład dziecko mówi na tyle niewyraźnie, że osoba słuchająca ma trudność ze zrozumieniem jego słów, dziecko może czuć się skrępowane. Dotyczy to głównie rozmów z osobami spoza grona bliskich, w tym z rówieśnikami. Owo skrępowanie z czasem może przerodzić się w niechęć do przekazywania swoich myśli słowami. Wcześnie dobrana terapia pozwala to wyeliminować.

Współwystępowanie zaburzeń rozwoju ruchowego z zaburzeniami rozwoju mowy

Jeśli zaburzenia mowy będą powiązane z zaburzeniami dotyczącymi słuchu, potrzebny może być np. trening słuchowy Tomatisa. Zaburzenia mowy i słuchu mogą współwystępować z zaburzeniami rozwoju ruchowego i osłabioną motoryką. To z kolei wpływa na zbyt niskim poziomem aktywności.

Zaburzeń rozwojowych nie wolno zaniedbywać, bo im wcześniej je wychwycimy, tym większe szanse na wyeliminowanie ich przyczyn lub pracę nad rozwojem dziecka. Jeżeli na przykład zaburzenia rozwoju mowy są związane z niewłaściwą artykulacją i fonacją, konieczne mogą być odpowiednie ćwiczenia, by dziecko mogło nauczyć się wykonywania ruchu potrzebnego do właściwego wypowiedzenia głosek.