Terapia integracji sensorycznej

Terapia integracji sensorycznej, zwana także terapią SI polega na dostarczeniu dzieciom kontrolowanych doznań sensorycznych, które poprawiają pracę zmysłów, co w konsekwencji przejawia się na ich motorykę i sferę emocjonalną. Dzieci, u których zdiagnozowano zaburzenia SI, nieprawidłowo odbierają bądź interpretują bodźce sensoryczne, co utrudnia im życie rodzinne i funkcjonowanie w grupie rówieśniczej. Terapia integracji sensorycznej wykorzystuje zdolności neuroplastyczne mózgu. Oznacza to, że podczas zajęć dzieci wypracowują nowe reakcje adaptacyjne na różnego rodzaju bodźce.

W Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej Meritum zajęcia z terapii integracji sensorycznej prowadzone są przez wyspecjalizowanych terapeutów. Regularne spotkania w poradni rodzinnej pomagają rozwiązać trudności i zaburzenia rozwojowe, problemy emocjonalne, społeczne i wychowawcze związane z zaburzeniami SI. Nieprawidłowości w budowaniu integracji sensorycznej można zauważyć u dzieci pomiędzy 3 a 8 rokiem życia – jest to także najlepszy czas na rozpoczęcie terapii.

 

Terapia dziewczynki

Diagnoza integracji sensorycznej

W naszej poradni wykonujemy diagnozę integracji sensorycznej. Postawienie odpowiedniej diagnozy zazwyczaj wymaga przynajmniej dwóch spotkań. W jej ramach przeprowadzamy wywiad z rodzicami, prosimy o wypełnienie kwestionariusza, by uzyskać jak najwięcej informacji o rozwoju dziecka, jego nawykach i zachowaniu. Obserwujemy dziecko i wykonujemy specjalistyczne testy. Dzięki odpowiedniej diagnozie integracji sensorycznej można odpowiednio dobrać ścieżkę terapeutyczną dla konkretnego Pacjenta.

 

Wskazania do terapii integracji sensorycznej

Przesłankami do rozpoczęcia zajęć integracji sensorycznej są choroby i zaburzenia, występujące u dzieci. Na terapię kierowane są dzieci z autyzmem (lub ze spektrum autyzmu), ADHD, mózgowym porażeniem dziecięcym czy zespołem Downa. Do dysfunkcji wymagających zajęć SI należą między innymi:

  • opóźniony rozwój mowy,
  • nadmierna wrażliwość (wzrokowa, słuchowa, dotykowa),
  • podwrażliwość proprioceptywna,
  • problemy z koncentracją,
  • osłabienie motoryka (duża i mała),
  • zbyt niski lub zbyt wysoki poziom aktywności,
  • zaburzenia koordynacji wzrokowej i ruchowej.